Time flies

Week drie alweer, tijd vliegt voorbij! Het is eindelijk gelukt foto’s erop te zetten, na de reactie die Anouk had geplaatst dacht ik, ik ga het nog een keer proberen. Eindelijk! En nog meer leuk nieuws. Judith en ik hebben een weekendje Kaapstad geboekt. Donderdag 28 Febuari vliegen we voor vier volle dagen, om er even lekker tussenuit te gaan en ook wat cultuur te snuiven. Voor nu een verslag je van de afgelopen week. Veel leesplezier!
Maandag 18 Februari 2013

De dag op de hospice ging echt heel snel, het was lekker fris weer en we hebben met de grotere zozo wat gekleurd. De groepen zijn veranderd omdat het teveel baby’s waren voor de ruimte waar ze voorheen speelde. Ook stond meer dan de helft van de ruimte vol met bedjes, nu is het ziekenhuisje verhuist naar een aparte ruimte. Dit is ook fijner en hygiënischer omdat je voorheen over de groepen moest lopen met het zieke kind voordat je bij het ziekenhuisje kwam. De baby’s zijn nu veel vrijer in het spelen. Toch was het tijdens het middageten even wat drukker, omdat de oudere kindjes nu ook in de ruimte van de baby’s komen te slapen, op de matjes. Kwamen er tijdens dat de baby’s nog eten kregen de grotere kindjes al de groep op. Dit gaf wat onrust aan de kindjes, maar nu ze allemaal met de airconditioning aan slapen, slapen ze veel beter. ’s Middag’s toen we thuis kwamen, appte Joel of we zin hadden om wat te drinken, dus rond 8uur gingen Judith en ik mee om wat te drinken. We ontmoette daar nog een vriend van hem. En we hebben t erg gezellig gehad! Misschien dat we dit weekend zelfs nog een weekendje weg gaan. Naar een rugby wedstrijd kijken en stappen!


Dinsdag 19 Februari 2013

De dag op de hospice liep wat langzamer vandaag dan de rest van de dagen. De caremothers hebben gewoon niets uitgevoerd en ons al het werk laten doen. Op zich niet heel erg, omdat we dan ook bezig zijn. Maar soms kan ik me wel ergeren aan die vrouwen. Het enige wat ze doen is eten.. niet voor niets hoor dat die Afrikaanse vrouwen een dik achterwerk hebben. De baby’s moesten vandaag in bad en dat hebben wij dan maar wat later zelf gedaan. Omdat de groep nu veranderd is kunnen we de kindjes niet op de ziekenhuis bedjes afdrogen en insmeren. Misschien dat de caremothers hun dat tegenhield. Maar met een hollands verstand hebben we prima een oplossing kunnen verzinnen. Zo is er een blad wat uit de muur steekt waar dus voorheen alle medische spullen zouden op moeten staan voor wanneer er kindjes worden opgenomen. Nu stond dat blad leeg dus hebben we daar gewoon twee aankleedkussens opgelegd en hebben we daar de kindjes kunnen opleggen en afdrogen. Het ging prima dus morgen kunnen we ook weer de grotere doen. Een raar ding me vandaag opviel wat dat Katheo met een helemaal paarse duim en halve hand binnen kwam. Gister zal er een niet zo mooie wond op, maar vandaag leek het als of het met inkt was ingekleurd. Omdat het jongentje duimt zat het ook helemaal rond zijn mond en in z’n mond. Als eerste instantie dachten we dus ook dat het was om het duimen tegen te gaan maar dat bleek niet zo te zijn, want hij duimde gewoon door. Na het vragen aan de caremother zijn we er nog niet achter gekomen wat het was. Chris wist het ook niet, ik hoop maar dat het niet was wat ik dacht want dan zou die wond er nog eens erg lelijk eruit te komen zien.

Woensdag 20 Februari 2013
Vandaag weer een dagje op de hospice, dat het jullie nog niet verveelt zo’n eerste zinnetje. In ieder geval begon de dag weer om half 9. Eerste wat me opviel dat Katheo er niet was, het kan gewoon zijn dat de moeder van hem dan die dag naar het ziekenhuis moet om medicijnen te halen en dan zijn ze vaak te lui om hun kinderen dan ook nog te droppen op de ophaalplek. Dit weet je natuurlijk nooit, en vaak weten de caremothers dit ook niet. Vandaag hebben we niet veel het voortouw genomen om eens te kijken hoe het gaat zonder ons. Er gebeurt dan ook gewoon niets. De kinderen worden niet in bad gedaan en word weer het zelfde speelgoed gepakt. Judith is rond het middaguur bij de grotere zozo’s wat gaan puzzelen en ik ben veel in de weer geweest met een nieuw kindje. Patrick heet hij en is denk ik nu de jongste baby. Je merkt dat kinderen veel nog moeten wennen op de hospice, en hij was dan ook veel aan het huilen. Voor we naar huis gingen voor het middageten hebben we verteld aan een caremother dat ze deuren en ramen ook s Middags dicht moet laten zodat de airco goed rond kan gaan. Ze bedankte ons uitdrukkelijk en vertelde dat ze dat totaal niet snapte en zou vertellen aan de rest van de caremothers. Toen keken Judith en ik elkaar goed aan want dit was toch wel iets waar je niet hoogbegaafd voor hoeft te zijn. Er zullen waarschijnlijk wel nog meer van dit soort dingen voorkomen. Na het middageten hebben we vooral veel met de kindjes buiten gezeten en boekjes gelezen. De dag ging weer snel, en vanavond gaan we weer gezellig wat drinken here in town!

Donderdag 21 Februari 2013
Na een kort nachtje met een moe hoofd naar de hospice lopen is nog best lang dan. Gezellige avond achter de rug gisteravond zijn we weer door Joel opgepikt en zijn we hier in Viljoenskroon wat gaan drinken. Het was voor het eerst een beetje druk, wat wij in Nederland dus nog verstaan onder uitgestorven. Maar dat mocht de pret niet drukken, ook Adam was er een neef van Joel. Hij was de gene die ervoor heeft gezorgd dat we aankomend weekend een rugbywedstrijd gaan bekijken in Bloemfontein. We blijven daar ook slapen en gaan gezellig stappen, dus weer iets leuks om naar uit te kijken. Vandaag is de dag op de hospice ook weer snel gegaan, Kathleo was er weer en zijn wond was dicht. Wat het nou was geweest ik zou het niet weten. Het zag niet super lelijk uit maar het was nou niet mooi geheeld. Het viel me wel op dat de kindjes nu steeds meer slapen gedurende de dag. Misschien zou het komen omdat het koeler is. Ik weet het niet, het geeft in ieder geval rust. Na half 4 zijn we weer aan het zwembad gaan liggen. En nu om 8uur ben ik weer rijp voor m’n bedje. Morgen is het al vrijdag, tijd vliegt voorbij merk ik wel.

Vrijdag 22 Februari 2013

De laatste dag voor het weekend, vandaag hebben we als eerst gevraagd aan Abri of we een keer mee konden naar het ziekenhuis PAX. Dat kon aanstaande maandag moest hij nog twee patiënten ophalen en gaan we dus mee met het busje. Ik ben erg benieuwd hoe het eruit gaat zien. Kathleo was er weer en hij had weer een paarse duim. Ik heb er foto’s van gemaakt en ben benieuwd wat jullie denken dat het is. De caremothers gaven nu aan dat ze dachten dat het medicijnen zijn. We hebben ook bij het schooltje geïnformeerd over onze opdrachten van school en konden daarmee gelijk aan de slag. We hebben als eerst sterretjes zitten maken voor de opening, wat al komende week is. De tijd vliegt voorbij merk ik nu wel. Daarna hebben we uit werkboeken kopieën gemaakt voor de lessen die we gaan geven. Na half vier zijn we gelijk aan het zwembad gaan liggen, de zon is heerlijk op dat tijdstip van de dag. Om half zeven zijn we nog snel naar de winkel gegaan en hebben wat lekkers voor morgen gehaald. Morgenochtend worden we al om half 9 opgehaald dus weer een leuk weekend voor de boeg.

Liefs en tot snel!